Yine yağmurlar yağıor yüreğine, içine akıyor bütün herşey.. Bir dala tutunmak sanki hayat, sanki kırılacakmış gibikorkarsın hareketlerinden...Kimi zaman mutlusundur, ama birilerinin bir cümlesiyle kahrolursun, bir şeyi çok istersinher dile getirdiğinde ilgisiz bir cümleyle karşılaşıverirsin hele bu sözler aile bireylerindense büyük bir hayalkırıklığına düşersin, anlarsın seni tanımadıklarını, anlamak istemediklerini işte o zaman bir dal gibi kırılıverirsin..Yüreğinden bişeyler kopar , ilaçlar alıırsın.. onlarda sadece uyutmakiçindir seni.. uyuyacaksın ki duymuyacaksın, görmeyeceksin seni üzen şeyleri..ama yine uyanıpbir rüya gördün zannedeceksin belki de kabus bunu diliyeceksin uyandığında , ama herşey bıraktığın gibi, aynı..Artık acı çekmeye alışmışsındır eksisi fazlası koymaz sana ne bağrılltılar çağrıltılar ne de hoş kahkahalar..
Hayat bu yaşamak zorundasın zor gelsede, yorulsanda.. kafanı başka şeylere vereceksin belki derse belkide başa bir şeye..Bir gün gelecek ki ne yaşadın neler oldu ne bitti anlamayacaksın..anlayamadan da bi bakmışsın SON gelmiş..Geride bıraktığın sen hep cam kırıkları gibi parçalanmış, yıpranmış, üzülmüş, ağlamış, boş kahkahalar atan yani yaşanmamış bir HİÇ olacaksın.. Geriye baktığında koca bir HİÇ..çünkü onlar için sen öylesin...
istisnalar hariç tabi sen şimdi ayaktaysan bilki onlar sayesinde kalbinin köşesinde oldukları için onlara da son veremiyeceğin için ayakta kalmak zorundasın..hayat zor olsada yaşamak güzelmiş , senden önemlisi yok diyip kendini avutup devam etmek zorundasın.. başka çaresi yok gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder