10 Şubat 2009 Salı

melankoliğim işte :D

zamana ihtiyaç var dedikçe ömür geçiyor anlamadan.. kötü hissediyor insan sevdiğinin hasta olduğunda bile yanında olamadığında.. peki bizimkiler ne yapıyor canımı acıtmak için herseyi.. bilmiyorlar mı canımın acıdığını o kadar seyden sonra o kadar acıdan üzüntüden sonra bu kadar rahat olabileceğimi zannediyorlar üzülebileceğimi hiç mi anlamıyorlar..hiç istememiştim istanbula gelmeyi.. kader işte kendimi burda buldum üniversitede bari başka yer olsun istedim büyük konuşmamak gerekti yine burdaydım.. ama össgem ve gökçem yok mu beni hayata bağlayan işte o zaman şükrediyorum allah'a iyikide karsıma çıkardı sizleri.. bir sigara nelere kadirmiş can oldun hayatımda össgemm.. vize final sitresi de neymiş seninle aştık çalıştık basardık ve başarmaya devam edecez gökçem tarafsız söylediğin sözler hayatıma nice doğru kararlar vermemi sağladı.. siz olmasanız nasıl ayakta kalabilirdim nasıl yenilmeden kafamı öne eğmeden nasıl hayata devam edebilirdim.. hepimizin hayatı farklı olsada benzer şeyler bulduk birbirimizde bulmaya çalışmadan kendiliğinden.. nice sohbetler ettik birlikte kırmadan acıtmadan biirbirimizi eğlenerek gülerek kimi zamanda kötü hallerimizde destek olduk birbirimize bunu koskoca zannedilen ama yeterince küçük olan bu şehirde.. ilişkilerimizde nasıl mutlu olacağımızı anlattık anlayacağımızı bilerek hiç düşünmedik sıkılacağımızı tam tersi çözüm yolu ürettik sürekli.. sewgililer gününüz kutlu olsun kardeşlerim mutlu huzurlu stressiz nice senelere diliyorum sizin için eniştelerimin kıymetini bilin.. sewin ve sewilin mutluluk yaşamak için büyük bir parçadır sakın kaybetmeyin.. sizi çok sewiyorum..içimden geldi yazdım.. içim daha bi rahat sanki.. daha farklı ve anlamlı sözlerle anlatmak isterdim ama ben buyum be kardeşlerim fazlası yok işte.. kocaman öpüyorumm

4 Şubat 2009 Çarşamba

4 yıl 8 ay ve sonuçları...

yorgun bir bedenle oturmaktayım şu saatte.. erken kalkmaktan olacak bu saatte uykuluyum..belki yatıp da kafamdaki düşüncelerden kurtulmak istiyorum..hayat zor derdi eskiden zoru başarmak lazımdı.. olmuyor işte kafamdaki bilinmeyen soru işaretlerinin cevapsız, ve cevabının bulunmasının zor olması yoruyor beni.. bugün mersinden geldim canım hiç istemeyerek sadece bir kişiye özlemim vardı.. kardeşime, össgeme.. zaten bi o geldi almaya.. havalr ısınmaya başlayınca başladı bizim yunus emre keyiflerimiz..içilen kahve ve sigaralar kapatılan fallar soğumasını beklerken oynanan çekişmeli tavlalar.. insan tawla oynarken bu kadar eğlenir mi ama karşındaki bir can'sa kardeşse ewet..çekişmeli bir turnuvadan sonra beni mars edemiyen össgem eline alıor soğuyan kahve fincanını.. normal bir fal gibi görünsede giz'in içini kalbini sıkıntısını anlatıor sanki.. şaşırıyorum.. bir telaş alıor içimi anlamsız sinirli ve yorgun.. yakıştıramıor ilk önce kafasındaki düşünceleri kalbindeki kişiye..ama düşündükçe bir bit yeniği çıkıor aradan... birde kardeşimin sürekli doğru çıkan falları olmasa halim daha fena olcak sanki..anlatıorum beni anladığını çok iyi bildiğim için anlatıyorum..telefondaki çelişkiler kafamı yoruyor.. plan yapıoruz aklımızca.. çok istiyorum öyle bişeyin olmamasını bana gerçek mimik ve sesiyle konuşmasını umut ediyorum her zamanki gibi..ama olmuyor işte..hayal kırıklığıyla başbaşa kalıyorum elimdeki telefonla..ilk önce bir sigara yakıorum sinirden camda.. soğuk rüzgar çarpıor yüzüme inadına sanki..

bir heyecan var içimde bilinmeyen bir şeyin varlığını farketmek ve olmasını önleyerek saflığı öne çıkarmak..bu kadar acıyan canın saf olmaması ne mümkün zaten..yinede bir umut var içimde olmuşa ve olacağa hayata karsı herseye..

12 Ocak 2009 Pazartesi

KAYITSIZ

Yine yağmurlar yağıor yüreğine, içine akıyor bütün herşey.. Bir dala tutunmak sanki hayat, sanki kırılacakmış gibikorkarsın hareketlerinden...Kimi zaman mutlusundur, ama birilerinin bir cümlesiyle kahrolursun, bir şeyi çok istersinher dile getirdiğinde ilgisiz bir cümleyle karşılaşıverirsin hele bu sözler aile bireylerindense büyük bir hayalkırıklığına düşersin, anlarsın seni tanımadıklarını, anlamak istemediklerini işte o zaman bir dal gibi kırılıverirsin..Yüreğinden bişeyler kopar , ilaçlar alıırsın.. onlarda sadece uyutmakiçindir seni.. uyuyacaksın ki duymuyacaksın, görmeyeceksin seni üzen şeyleri..ama yine uyanıpbir rüya gördün zannedeceksin belki de kabus bunu diliyeceksin uyandığında , ama herşey bıraktığın gibi, aynı..Artık acı çekmeye alışmışsındır eksisi fazlası koymaz sana ne bağrılltılar çağrıltılar ne de hoş kahkahalar..
Hayat bu yaşamak zorundasın zor gelsede, yorulsanda.. kafanı başka şeylere vereceksin belki derse belkide başa bir şeye..Bir gün gelecek ki ne yaşadın neler oldu ne bitti anlamayacaksın..anlayamadan da bi bakmışsın SON gelmiş..Geride bıraktığın sen hep cam kırıkları gibi parçalanmış, yıpranmış, üzülmüş, ağlamış, boş kahkahalar atan yani yaşanmamış bir HİÇ olacaksın.. Geriye baktığında koca bir HİÇ..çünkü onlar için sen öylesin...
istisnalar hariç tabi sen şimdi ayaktaysan bilki onlar sayesinde kalbinin köşesinde oldukları için onlara da son veremiyeceğin için ayakta kalmak zorundasın..hayat zor olsada yaşamak güzelmiş , senden önemlisi yok diyip kendini avutup devam etmek zorundasın.. başka çaresi yok gibi...